Işık

Mutluyum. Final sanki yakın. Gün doğuyor. Gidilmesi gereken yolun yüzde doksan dokuz nokta dokuz devredeni tamamlandı. Üstelik neredeyse hiç fark etmeden…

İleriye olumlu bakıyorum. Tünelin sonunda ışık var. Yavaşça içeri süzülüyor, çekingence tünelin çatlak duvarlarını aydınlatıyor. Mesafeyi kestiremiyorum, henüz. Ama çok uzun değil sanki. İçimden böyle geçiyor…

Tünelin sonunda ışık var! Güneş kadar parlak, karanlık ara sokakların içindeki pislikleri örtebilecek kadar güzel.

Tünelin sonunda ışık var!

Biliyorum!