Önce birisi çıkar, şu söyledir şöyledir der. Yaklaşık 1000 kadar gerizekalı bu böyledir böyledir lafını benimser ve uygular. Sonra bu 1000 gerizekalının soyu olan tüm gerizekalılar doğdukları anda bu "kurallar" ile eğitilirler ve şartlanırlar. At gözlükleri takılır. İllaha bu olacak yoksa günah denir. Düşünmesi engellenir. Buna "adet" denir.

Acaba hangimiz kendi olmak istediğimiz gibi oluyoruz söyler misiniz? Şu kural bu kural o kural şu olmaz ayıp bu olmaz günah, şunun doğrusu şöyledir dğeri günah, herkes böyle yapıyo illaha sen de yapıcan yoksa zırt olur bırt olur (milyonlarca sinek çöp yiyor, eğer herkesin yaptığını yapacaksak çöplüğe, hepsi mi yanlış söylüyor) gibi laflarla insanların beyni yıkanır, farklı olanlar engellenir. Herkes aynı olur, ne derlerse yaparlar başka insanların.

Halbuki insanlar farklı olmalıdır. İnsanların görüşü önemsenmelidir. Eğer farklı düşünen olmasaydı hala dünyayı düz zannedebilirdik. Milletler böyle ilerlemiş. Ama biz naapıyoz, her şeyin bir doğrusu var "yazılı olmayan kural" ve o öyle olacak, bu böyle olacak diyip duruyoruz.

Mesela; SAYGI GÖSTERMEYİ KIYAFETE VE SAÇ STİLİNE BAĞLIYORUZ.

O halde punkcuların hepsi saygısız. O zaman saçını uzatan erkeklerin hepsi öküz beyinsiz.

Neden? Herkes kısa saçlı olcak, ense traşı tam olcak. O saygı demek. Saçları dağınık bırakmak yok. Benim stilim bu diyemezsiniz. Başka çevrede sizi beyenenler olabilir ya da olmayabilir, ama dağınık bırakmak bir stil değildir. KURAL ÖYLEDİR, GÖRÜNMEZ KURAL. Sonra ayıp olur, insan kendisi karar vermez, zorlanırsınız.

Her şeyde mantık ararsanız sonunuz vahimdir. Öyle saçma sapan şeyler görürsünüz, sinirden kendinizi yersiniz ki her şeye bağıran dengesiz biri olursunuz. Ama söyleyemezsiniz, o da bi kural. Sonra bişiyler olur, ne biliyim mesela günahtır.

Sonra da demeye çalışırsınız: "Ne güzel bir hayat..." Hadi yiyosa deyin.