Her şey gibi dünyanın da satılık olduğunu düşünün bir an. Bir dünya sipariş edebiliyorsunuz. Azıcık kremasından, bol şekerli nasıl arzı ediyorsanız dünyanız, hayatınız öyle şekilleniyor.
Bu çok uçuk oldu. Hayat normal hayat olsun. Yaşayıp gidiyorsunuz. Benim gibiyseniz her sabah uyandığınızda küfrediyorsunuz ya da bilmiyorum belki mutlusunuzdur gülücükler saçıyorsunuzdur. Uzun süre oldu da… Saçılan gülücüktü değil mi? Her neyse… Bu normal hayatta birisi geliyor yanınıza. Süper güçleri olan birisi ve diyor ki: “Bana hayatına eklemek ve hayatından çıkarmak istediğin şeyleri söyle, onları gerçekleştireyim.”
Soruyorum: Hayatınıza neleri eklemek ve hayatınızdan neleri çıkarmak isterdiniz?
Ne çıkarmak istediğimi hiç düşünmedim ben. Sanırım iyi böyle, bir şeyleri silmeye gerek yok. Fazla mal göz çıkarmaz. Ama neyi ilave edeceğimi çok iyi biliyorum.
“Güven” duygusunu tekrar ilave etmek isterdim hayatıma. İnsanlara “bu nasılsa yan çizer, uygulamada görene kadar güvenmemek lazım, bin bir tane bahane bulur” şeklinde değil, “konuştum, yaparım dedi, o halde bu işi bitmiş bileyim” güveniyle yaklaşmak isterdim. Daha önemlisi, hakkında böyle düşünebileceğim bir arkadaşımın olmasını isterdim. Sadece bir tane! Sadece bir kişi! Kontrolü güvenle kendisine bırakabileceğim ve sonunda kesinlikle hayal kırıklığına uğramayacağım sadece bir kişi olmasını isterdim… Aramızdaki lügatta “yamuk” kelimesinin olmadığı.
Sadece bir kişi…
Çünkü yoruluyor insan sürekli B planı yapmaktan. Ayarladığı her şeyin bir saniye sonra yerle bir olabilecek olma olasılığı çok korkutucu bir şey! İnsan bazen sadece güvenmek ve hayatının kontrolünü çok kısa bir süre için olsa bile boşa almak istiyor. On dakika olsun “tetikte olmadan”, stressiz bir şekilde etrafa bakmak istiyor. Bunlar sonucunda ortada kalmamak istiyor.
İnsan güvenmek istiyor, ama güveninin “foss” “fıss” olmamasını da istiyor. Sorumluluk sahipleri aranıyor!
Sadece bir kişi… En azından bir kişi! Lütfen! Lütfen!
Bitirirken
Şu noktada, bu yazıya gelecek yorumlardan birisini söyleyeyim: “Öyle birisini bulursan bana da söyle Umut’çum, ben de arıyorum.” Sakın! Bunu diyeceğinize “Ben öyleyim!” deyin sıkıyorsa…
Hayatıma başka neler ilave etmek isterdim? Çoook… Belki başka zamana…
Satılık Dünya 7 yorum aldı.
Hmm çok fena olmuş bu. Bir kişi bile yoksa üzüldüm gerçekten. Sıkıyor bende, “ben öyleyim” diyebiliyorum 🙂
Ama senin sıfır kişilik listene girememişim demek ki. Fenaymış cidden. Üzüldüm, hem kendi adıma, hem de senin adına…
Açıkça söyleyeyim, bence böyle bir insanı bekleme. Ya da iplerini salıp da yaşayabileceğin bir hayat bekleme. Yok çünkü. Olmuyor. Sadece bu konuda da değil ki… Hayatının her alanında tetikte olmak durumundasın her zaman bir yerlerden bir açık verilebilir ve seni kırmak isteyen bin bir çeşit hödö, kurduğun bariyeri aşıp sana ulaşabilir. Herkes de bu yüzden yoruluyor aslında. İnsanlar devamlı o B planını yapmak durumundalar aslında.
Beklediğin çok zor bir şey… İnsanları programlayabilmeyi istiyorsun sen. Ama programlanmıyoruz biz. Olmuyor. Bilmiyorum belki olması lazım ya da belki de olmaması lazım. Ama böyle.
@Özlem: Evet ya fazla uçmuşum, aşırı ütopik olmuş. Sanki yazıcı kuyruğuna doküman atıyoruz. Kendimizi korumaya alcaz, firewalları seviyeli olarak aktif hale getircez ve ne halimiz varsa görcez.
Belki de benim için öyle birinin var olduğu ama daha karşıma çıkmadığı inancıyla,her sabah gülümseyerek uyanıyorum ben.Belki bugün karşılaşıcaz onunla diyorum yada 5 yıl sonra.Arayış değil bu ama insan UMUDUNU da kaybederse neyi kalır ki elinde?Biliyorum,bir gün açık kapı bırakmadan,kesintisiz güvenebileceğim biriyle(seninde dediğin gibi bir kişi bile yeter) karşılaşacağım.En azından bunu umut ediyorum..
Umut etmek bile önemli bir aşama. Arayış olmaması ise kendini yıpratmaman açısından çok önemli. Kendimi biraz toparlayabilsem, umut aşamasına geri dönebilsem iyi olacak. Dediğin gibi, umudunu da kaybedersen ne kalır elde? Hiç. Okuladn yurda, yurttan okula, tamamıyla mantıklı ama hiç duygu içermeyen, bu yüzden hoş olmayan hayatımsı bir şey kalır.
İnşallah öyle birisi çıkar karşına, karşımıza.
Güzel yorumun için teşekkür ederim. (:
Adı Umut olan bir insanın o aşamaya dönmesi daha kolay olucaktır güven bana.Okuldan yurda, yurttan okula, tamamıyla mantıklı ama hiç duygu içermeyen, bu yüzden hoş olmayan hayatımsı bir şey…kavramını ne zaman hissetsem dinlediğim bir şarkı var.Belki de tam buraya o gelmeli.
Zor günler
Birgün mutlaka geldiği gibi gider…
Zor günler
Bildiğin herşey gibi kaybolup gider…
Biliyorum, yorgunsun
Çoktan unutulmuşsun
Hiçbir şey aynı kalmaz!
Yarın belli olmaz!
Benim hala umudum var
Hala umudum var…
Şimdi sen,
“güvendiğim sularda boğuldum” dedin.
Tesadüfen
Belki balık olsan kurtulsan,
Kimbilir?
Gel dinlen yanımda!
Gel saklan arkamda!
İstersen konuşma,
Onlar hep sorarlar..
Benim hala umudum var
Hala umudum var…
Dediğin gibi olur umarım.İnşallah öyle birisi çıkar karşıma, karşımıza…Kolay gelsin:)
İnşallah. 🙂
‘de, da’ eki nasıl yazılır?
Almanya’da nasıl ehliyet aldım?
Almanya’dan kalıcı oturuma izni (niederlassungserlaubnis) nasıl alınır?
Berlin’de yaşayanların hayatını kolaylaştıracak 10 web sitesi
Almanya’da nasıl ehliyet aldım?
Bir şirket neden uzaktan çalışmaya (remote working) izin verir?
-de -da eki ne zaman ayrı yazılır?
Almanya’ya gelmek için yapılan bürokratik işlemler